Mars houdt het spannend

Is er nu wel of niet leven op Mars?
Een eerste antwoord hierop moet worden gegeven door het vinden van vloeibaar water. Maar helaas, hoeveel water de MARSIS (de “Mars Advanced Radar for Subsurface and Ionospheric Sounding”) ook vindt, het is tot nog toe alleen stijf bevroren. De MARSIS is sinds juli 2005 heel druk bezig met de korst van Mars af te tasten naar water onder het oppervlakte. En de MARSIS kan heel goed zoeken. Wel tot duizenden meters diep onder de oppervlakte van de planeet, dus daar ligt het niet aan.
En MARSIS vindt ook water. Veel van de korst van Mars bevat water. Niet alleen als ijs rond de polen van Mars, maar ook in een vlakte bij de evenaar en in een inslagkrater. Dus hoe droog Mars er nu ook uitziet vanuit de ruimte, dat komt voornamelijk door het altijd rondwervelende Marsstof dat het waterijs afdekt en dat in het ijs gemengd zit.

MARSIS in een van de zeven instrumenten op de Mars Express satelliet van ESA die sinds kerst 2004 rond Mars cirkelt (of eigenlijk ‘ellipst’).

MARSIS is een multi-frequentie Synthetische Radar Hoogtemeter met de mogelijkheid om diep in de grond te kijken. Het instrument werd meegezonden op de Mars Express om de verdeling van water in kaart te brengen. Zowel vloeibaar als vast, bevroren, water in de eerste 5 kilometers van de Marskorst. Omdat MARSIS zo diep in de korst kan kijken is het natuurlijk een geweldig instrument voor de geologen en kan het een zeer nauwkeurige hoogtekaart van Mars maken. Naast het kijken naar de korst van Mars, tast MARSIS Ook de Ionosfeer van Mars af naar de elektrons van H2O en hoe die worden meegenomen de ruimte in door de zonnewind. Dat laatste zou een verklaring kunnen geven voor waar het Marswater nu is gebleven.
Want er moet veel meer water zijn geweest op Mars, dan is zichtbaar voor iedereen die naar foto’s van Mars kijkt.