Klik! voor onze astronaut

Klik! voor onze astronaut
Voorpagina | OverMars | Voor onderweg | Artikelen | Actueel | e-Shop | OverOns | Links | Agenda Klik! voor onze astronaut
en de teller staat op: This counter provided for free from Admo.net!
bezoekers sinds november 1999!

Voorpagina > Artikelen > Weblog 3 januari 2006 - Te vroeg gejuicht.

Weblog 3 januari 2006
Te vroeg gejuicht.

En; is iedereen al ziek van de die generator? Nou, wij wel. Want natuurlijk hield de generator er mee op, net nadat ik het vorige weblog geschreven had. Eerst was dat geen probleem. Dachten we. Hij startte na al dat onderhoudswerk zonder probleem weer op en ik kon zo langzamerhand de opstartprocedure wel dromen. Dus naar buiten in de gierende, schavende zandstorm hoefde maar even. En laten we wel wezen: in de beschaafde wereld betaal je flink geld voor zo'n schubbehandeling in een schoonheidssalon, dus niet zeuren. Maar de derde keer dat de generator er mee ophield, werd het toch echt vervelend. Ik kreeg het gevoel, dat het gemakkelijker was om met mijn kleren en eigenlijk zelfs met mijn bergschoenen aan in mijn slaapzak te kruipen. Vervelender was nog, dat de generator bij het opstarten rare geluiden ging maken en de laatste keer niet meer in een stabiele stand wilde komen. Voltage en hertz sprongen heen en weer. En dat pikt de omvormer /lader van de accubanken niet, dus van arrenmoede zetten we de generator maar uit. Gevolg dat we er om 5 uur uit moesten, omdat de overgebleven stroom in de accubanken te laag was om zelfs de nood satellietverbinding open te houden. En die moet altijd openblijven, omdat we anders de flight surgeon kunnen bereiken in geval van een ongeluk. Ik word al goed in het 'een accu van een auto hangen' (die van Jim) aan de accubanken hangen. Een klusje van enkele minuten. Het aankleden en schoenveters strikken kost meer tijd. Zo hadden we nog een beetje stroom. Maar de verwarming deed het daar niet mee, dus zit ik nog steeds in de dubbele joggingbroek die ik vanmorgen heb aangedaan toen ik opstond in de kou.


In ieder geval 1 groen lampje.
Inmiddels doet de generator het weer. Don Foutz, de lokale mission support man, heeft de olie ververst en om de een of andere manier hielp dat. We hebben ontdekt dat er waarschijnlijk een lek zit, dat diesel in de olie laat lopen. En dan heb je plotseling twee keer zoveel vloeistof en ook nog van een verkeerde soort, wat de generator niet aan kan. Een kwestie van goed in de gaten houden en als de drukmeter te veel oliedruk aangeeft, de generator stil leggen en weer olie verversen. Dat is zo moeilijk niet. Hoogstens erg smerig werk.

Door al deze praktische problemen komen we nauwelijks toe aan onze echte missiedoelen. Daarnaast bleken we nog allerlei spullen nodig te hebben, die Penny (eigenlijk dr. Penelope Boston) en Maggie (Maggie Zubrin, de executive director van de Mars Society) in Price, 2,5 uur rijden van hier, zijn gaan doen. U leest het goed: 2 uur rijden over de highway en een half uur over de zandweg die naar de Hab leidt. Hanksville waar de hab in de buurt staat is een dorp van niks. 20 huizen of zo. Boodschappen van enige betekenis moeten daarom in Price, wat net iets dichter bij is dan Green River, de dichtstbijzijnde bushalte, worden gedaan. Vele uren rijden.


En waar diende dat rode kabeltje ook alweer voor....?
Terwijl de dames zijn gaan winkelen (naar later bleek bij Wall Marte), zijn Jim en ik onder de hab gekropen, die op poten staat en ongeveer 50 cm boven de grond hangt. Hier liggen de accubanken en die hebben we accu voor accu doorgemeten, omdat de generator maar 25% vermogen levert en wij zeker wilden weten dat dit niet komt omdat een slechte accu de vraag naar stroom laag houdt en de generator knijpt. Die slechte accu, die er logischer wijs zou moeten zijn, hebben we niet kunnen vinden. Ook niet na uren drie uur meten en denken en weer meten. Gelukkig was Shannon die vandaag het Mobil Agents project van haar en Penny probeerde op te zetten (graag een link hier naar de mobile agents van Maarten Sierhuis als je die kan vinden, Frans of Bert), zo vriendelijk om geen foto te nemen van onze bij tijd en wijlen bizar onder de hab uitstekende benen. Dat waardeerden we zeer, dat spreekt.

Met al dat gepriegel en gepingel met de elektriciteit was de dag zo weer om. Jim is net weggereden op weg naar huis in Arizona, want hij was hier slechts om de Hab gebruiksklaar te maken voor het werkseizoen. En hij is drie dagen langer gebleven dan zijn bedoeling was.

Ondanks het feit dat dit de 'double X crew' is, die alleen uit vrouwen kan bestaan, is deze 'Y' door ons als 'Y nots' als een prettig bemanningslid ervaren.

Het wachten is nu op de terugkeer van onze bemanningsleden.

< 2 januari: De generator doet het – Hoera! 4 januari: Allemaal cadeautjes. >

laatste wijziging: 4 januari 2006
De bemanning:
Artemis
P. Boston
S. Rupert
M. Zubrin
B. Sprungman
 
Nog geen donateur?!
Word nu donateur!