Ghosts of Mars

Deze film van John Carpenter kwam ook al uit in 2001; in de hoofdrollen zien we onder andere rapper Ice Cube. Wie denkt een spannende film over Mars te gaan zien, komt bedrogen uit. Het verhaal is flinterdun en als horrorfilm is de horror zelfs uiterst mager. Natuurlijk zijn de beelden van afgehakte ledematen en hoofden zeer onsmakelijk, maar verder niet echt huiveringwekkend. Alles is te voorspelbaar en daarmee saai.

Het enige positieve wat over deze film te zeggen valt, is dat de makers blijkbaar toch hun huiswerk hebben gedaan. Uit enkele losse opmerkingen in de film blijkt dat ze toch wel iets van de planeet Mars en haar atmosfeer afweten. Zie de ademhalingsgadgets die mensen nog nodig hebben om in hun gewone kloffie buiten te kunnen lopen. Maar het probleem van de arctische temperatuur moet helemaal zijn opgelost, gezien de schaarse kleding waarmee men naar buiten stapt. Volgens alweer zo'n losse opmerking is men dan ook al zo'n 200 jaar op Mars bezig als mensheid. Verder is het vervoersysteem met een hermetisch afgesloten trein die vrijwel op automatische piloot tussen verschillende 'steden' heen en weer reist afgeleid van de treinen die Kim Stanley Robinson ons schetst in zijn Red, Green en Blue Mars. Maar dat is het dan wel zo ongeveer.

En dan het verhaal: in een mijnbouwvestiging wordt een gang ontdekt met een portaal. Wanneer dit portaal voor onze ogen desintegreert, komen de geesten als een rode wolk naar buiten. Deze geesten nemen bezit van de mijnbouwers en vervolgens na de dood van zo'n mens van het volgende mens, dat toevallig in de buurt is. Ieder bezeten mens wordt een vreselijke moordenaar, die bovendien aan zelfmutilatie doet.

Kortom, Ghosts of Mars is niet echt een aanwinst voor het archief van de Mars Society Nederland, of van wie dan ook...