Klik! voor onze astronaut

Klik! voor onze astronaut
Voorpagina | OverMars | Voor onderweg | Artikelen | Actueel | e-Shop | OverOns | Links | Agenda Klik! voor onze astronaut
en de teller staat op: This counter provided for free from Admo.net!
bezoekers sinds november 1999!

Voorpagina > Artikelen > Mars: er was vloeibaar water maar was er ook leven?
Mars: er was vloeibaar water maar was er ook leven?

De missie van de NASA Marsrover Opportunity is geslaagd. Haar opdracht was: vind bewijzen voor een warme, waterrijke periode. En dat deed ze, zodat we nu, 6 weken na haar landing op Mars, weten dat Mars in een ver verleden, net als de Aarde, nat en warm was. En daarmee ook net als de Aarde een voedingsbodem was voor het ontstaan van leven.

Of dat leven ook gevormd is, is de volgende vraag die we nu beantwoord willen zien. Maar daarvoor moeten we wachten tot een volgende missie met instrumenten, die dat kunnen meten. En als we het grondig willen onderzoeken zullen we mensen moeten sturen.

Zo’n bemande missie is door het water dat we alom aantreffen op Mars wel eenvoudiger. Mars heeft momenteel nog genoeg, bevroren, water in haar bodem, zo toonden NASA en ESA in de afgelopen twee jaar met verschillende satellieten aan. Hierdoor is een Marsmissie met mensen een stuk bereikbaarder, want goedkoper. En uiteindelijk zijn de kosten toch datgene wat politiek de doorslag zal geven.

Samen met de NASA, en de ESA, viert de Mars Society niet alleen feest, maar bereid zich ook voor op de beantwoording van de vraag of Mars ooit leven bevatte. Hoe we verder gaan in het onderzoek naar leven op Mars stond al op de rol, zowel bij de NASA als bij de ESA. Die hebben beiden al een sample return missie gepland, waarbij er Marsrotsen naar Aarde terug zullen worden gehaald voor uitgebreid onderzoek. Met de bewijzen van de Opportunity voor een nat Mars zijn die plannen alleen maar zekerder geworden.

2004 lijkt hiermee een goed, feestelijk Marsjaar te worden. Eerst was daar de succesvolle aankomst van de Mars Express, de Europese satelliet, die veel van onze vragen over Mars zal gaan beantwoorden. De eerste wereldschokkende metingen kregen we reeds enkele weken geleden: boven op de zuidpool van Mars ligt momenteel een grote ijskap, bewijs van een watercirculatie op het oppervlak in vroeger tijden. Vervolgens de succesvolle landingen van Spirit in de grote Gusev Krater en de Opportunity in een kleine inslagkrater in het Meridianum Planum. Opportunity vond haar bewijzen voor een nat Mars. Spirit heeft nog de tijd om die ook te vinden.

Natuurlijk kent een industrie als de ruimtevaart ook tegenvallers. En aangezien de ogen van de hele wereld op je gericht zijn, als het mis gaat, zet dat nog wel eens de toon voor de verwachtingen. De Japanse satelliet Nozomi (hoop) moest half december worden opgegeven. Ze kon niet meer goed worden aangestuurd en zou daardoor op Mars te pletter kunnen slaan, waarbij ze Mars zou kunnen vervuilen met Aardse bacteriën. Een satelliet wordt namelijk niet even grondig steriel gemaakt als een lander en ook na 5 jaar omzwervingen door de ruimte zouden er nog bacteriën in leven kunnen zijn. Er werd geen enkel risico genomen. Ons hart bloedt voor de Japanse wetenschappers en ingenieurs die minstens 10 jaar van hun leven hebben gegeven aan deze ene satelliet. Maar wij danken hen voor hun grote integriteit, waarbij wetenschap voor alles ging.

Met Kerst verdween de Europese Marslander Beagle2 van onze schermen om er niet meer terug te keren. Haar lot zal wellicht nooit geweten worden. Jammer, dubbel jammer, omdat deze lander juist wel de instrumenten aan boord had om leven te kunnen detecteren. We zitten niet bij de pakken neer. Een onderzoek naar wat we beter hadden moeten doen is onderweg, en een Beagle3 staat inmiddels in de plannen.

Het is geweldig wat de NASA gepresteerd heeft. Een robot neerzetten op een verre planeet. Die robot bodemonderzoek laten doen, dat wetenschappelijk goed gefundeerd is door zijn variatie aan experimenten. Met uitkomsten van die experimenten die unaniem aantonen, dat de bodem van de krater waarin die robot geland is door veel, heel veel water beroerd is. Dat de rotsen hun uiterlijk en mineralogische samenstelling aan die grote hoeveelheid water te danken hebben. Voor ons staat als een paal boven water, dat we terug moeten met een robot met instrumenten en tests die de vraag kunnen stellen die we nu beantwoord willen hebben: ‘was hier ook ooit leven?’

Met ongeduld en vooral met het rotsvaste geloof, dat alleen verdere missies deze vraag kunnen beantwoorden zien we de toekomst met optimisme tegemoet. Mensen naar Mars is sinds gisteren niet alleen een politieke droom van een Amerikaanse president, maar ook de enige manier om voor eens en altijd antwoord te krijgen op die aloude vraag: zijn wij alleen?

laatste wijziging:  5 maart 2004
Nog geen donateur?!
Word nu donateur!