Het is nat hier en heet. Erg nat al de hele donderdag. Toen ik woensdag aankwam was het alleen maar vochtig heet, maar donderdagmorgen vroeg (5.30 uur), terwijl ik op weg was naar Cocoa Beach / Merrit Island begon het te regenen en dat bleef het de hele dag doen. Zo nu en dan was het even droog. Als we boften was dat dan net op het moment dat wij, een groep van 41 ‘special guests’ (dat stond er op onze kaartjes), uit de bus stapten. Of niet natuurlijk, dat kwam ook voor. De hele donderdag worden wij rondgeleid in gebouwen die de Shuttle onderhouden of onderdelen daarvoor maken. Ik ben blij dat ik deze rondleiding krijg. Spoedig zal dit allemaal niet meer te zien zijn. Een laatste kans, die ik nog net gekregen heb.
Hoe begon dit avontuur?
In april had ik een conferentie in Washington DC georganiseerd over ISS & Mars. De achtergrond daarvan is dat nu het ISS eindelijk afgebouwd is het ook zaak is er zo optimaal mogelijk gebruik van te maken voor de ruimtevaart. In november vorig jaar had Explore Mars (waarvan ik de voorzitter en een van de directeuren ben) de vraag gesteld aan een panel van deskundigen of het ISS ook aangewend kon worden om missies naar Mars te trainen of anderszins voor te bereiden. Wij dachten dat het antwoord waarschijnlijk nee was, maar daarin bleken wij ons te vergissen. Mars & ISS gaat juist heel goed samen zo verzekerden ons alle partijen (NASA, ruimtevaartbedrijven als Lockheed, Boeing, Aerojet). Kortom, tot onze verbazing en verrukking zal het ISS in de nabije toekomst gebruikt worden om bemande missies naar Mars voor te bereiden. Mooi, want daarmee is Mars ook meteen weer op de ruimtevaartkaart gezet. Maar wat heeft dit nu te maken met mijn reis naar hier?
Atlantis op de launchpad.
Wel, de ‘deputy’ van het ISS, Sam Scimemi, heeft er voor gezorgd dat ik tijdens de lancering van de laatste shuttle, Atlantis, aanwezig kan zijn, als gast van NASA: launch guest. Continue reading Atlantis, de laatste reis