Mission to Mars

Na een soort van wedloop met "Red Planet" was "Mission to Mars" de eerste Marsfilm die in 2000 de bioscoop haalde. Brian da Palma regisseerde het drama, Ennio Morricone schreef de nogal zwaarmoedige muziek en de bemanning bestaat onder andere uit Gary Sinise en Tim Robbins.

De film laat gemengde gevoelens achter. Het verhaal, spelend in 2020, is niet erg geloofwaardig. Een verliefd echtpaar, een potent ogende vrijgezel en een jonge weduwnaar gaan samen naar Mars om te onderzoeken of er nog wat te redden valt van de voorgaande expeditie, die door een onbekende ramp getroffen is. Bij Mars moeten ze na een explosie overhaast hun schip verlaten en naar een vrachtraket "wandelen" die "toevallig" in buurt is.

Op de planeet aangekomen treffen ze een bebaarde en verwilderde overlevende van de eerste expeditie aan, evenals een berg die vedacht veel weg heeft van het famueze "Marsgezicht".

Van de dialogen en acteerprestaties moet M2M het ook al niet hebben. Zegt de ene astronaut tegen de andere, aan de vooravond van de start: "het is zes maanden vliegen naar Mars…". Zo, da's nieuws…. Als de helden later in een buitenaardse holo iets spiraalvormigs zien opduiken, roept een van hen opgetogen: "It's human DNA!". Ja hoor, dat zie je meteen….

Daar staat tegenover dat de animaties en de speciale effecten zeer fraai zijn en dat Mars erg mooi in beeld gebracht wordt. Verder is te zien dat de makers van de film advies gevraagd hebben aan de NASA en aan Robert Zubrin. De Marsbasis die getoond wordt, met habitat, kassen, rover, verkenningsrobotjes en earth return vehicle vormt een fraaie visualisatie van Zubrin's Mars Direct-plan. Als er binnen afzienbare tijd mensen naar Mars gaan, zal hun behuizing er inderdaad ongeveer zo uitzien.